فلفل سیاه

فلفل در هندوستان از دیر باز به عنوان ادویه مورد استفاده بود. تا اواخر قرون وسطی فلفل از هندوستان به اروپا و سایر نقاط جهان تجارت می‌شد. به خاطر ارزش این گونه ادویه‌ها بود که اروپایی‌ها در پی یافتن راه جدیدی به هندوستان بودند. با کشف قاره آمریکا نوع جدیدی از فلفل بومی قاره آمریکا کشف شد.

در یونان باستان از فلفل نه تنها به‌عنوان ادویه بلکه به عنوان پول و هدیه استفاده می‌شد. در قرون وسطی، سرمایه یک فرد براساس مقدار فلفل سیاه ذخیره شده وی سنجیده می‌شد. فلفل سیاه علاوه بر طعم دادن به غذا، طعم کهنگی غذا را نیز می‌گیرد.

فلفل سیاه بومی کرالا در جنوب غربی هند است و به طور گسترده ای در آنجا و در مناطق دیگر مناطق گرمسیری کشت می شود. در حال حاضر ویتنام بزرگترین تولید کننده و صادر کننده فلفل در جهان است که از سال ۲۰۱۳ تاکنون ۳۴ درصد از محصول فلفل را تولید کرده است.

فلفل سیاه خشک شده از دوران باستان برای عطر و طعم آن به عنوان یک طب سنتی استفاده شده است. در حال حاضر فلفل سیاه در اکثر ادویه های معروف جهان بوده و یکی از رایج ترین ادویه های موجود در آشپزخانه های جهان است.

فلفل سیاه بالاترین رده را در داد و ستد ادویه در جهان برخورداراست و یکی از رایج‌ترین ادویه جات اضافه شونده به غذاهای جهان است. تندی فلفل سیاه بخاطر ماده شیمیایی piperine است و تقریباً روی همه میزهای شام در جهان صنعتی، در کنار نمک طعام یافت می‌شود.

فلفل سیاه یکی از ارزشمند ترین ادویه هایی است که تا به حال مورد استفاده قرار گرفته و در تمام میزهای غذای جهان حضور دارد