ریحان گیاه یک ساله کوچکی است که مبداء آن هندوستان بوده و می‌توان به‌وسیله بذر آن را کاشت. ریحان در ماه فروردین یا اردیبهشت در زمین گرم و آفتابگیر کشت می‌کنند طول این گیاه در طی دو ماه به ۳۰ سانتی‌متر می‌رسد. می‌توان ریحان را در گلدان یا جعبه‌های مخصوص کاشت. قد بعضی از انواع این گیاه بیش از ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر نمی‌رسد لیکن انواع دیگر آن تا ۳۰ سانتی‌متر قد می‌کشند. موضوع مهم آن‌که بایستی زمین کشت ریحان به خوبی زهکشی شده باشد. ریحان در نقاط سردسیر به خوبی رشد نمی‌کند. معمولا از برگ معطر ریحان خواه به‌صورت تازه یا خشک استفاده می‌کنند. ریحان جزو گیاهانی است که خشک کرده آن را نیز به کار می‌برند و می‌توان از فروشگاه‌های گیاهان تهیه و خریداری نمود.
ریحان از گیاهانی محسوب می‌شود که برای آن نیروی سحرآمیز و ابهام قائلند هندی‌ها به‌طور سنتی ریحان را سلطان گیاهان دانسته و بعضی از فرقه‌های هندو آن را مقدس و متبرک می‌شناسند و بعضی از افراد آن سامان از خوردن ریحان امتناع و خودداری می‌کنند. کالپیر گیاه‌شناس انگلیسی می‌گفت که این گیاه برج عقرب و خداوند جنگ بوده و قادر است سم نیش حیوانات زهر‌دار را بیرون بکشد از طرف دیگر افسانه‌ای را نقل می‌کنند بدین مضمون که اگر یک برگ ریحان را در زیر گلدانی بگذارند به‌طوری که زیاد تحت فشار و له‌شدگی قرار نگرفته باشد این برگ به عقرب تغییر شکل می‌یابد.
در فرانسه گلدان حاوی گیاه ریحان را برای دور کردن حشرات به ویژه مگس در اتاق می‌گذارند. حقیقت آن‌که خواص و مشخصات افسانه‌ای و موارد استعمال عملی و واقعی این گیاه این نکته مهم را می‌نمایاند که ریحان، گیاه ممتاز، شاداب و سرزنده‌ای است و در‌خور احترامی که در زمان‌های گذشته نسبت به آن معمول می‌داشتند. از نظر پزشکی برای این گیاه خاصیت تصفیه‌کنندگی قائل هستند و معتقدند رفع سردرد نموده به هضم کمک می‌کند و به‌علاوه تا اندازه‌ای ملین است. طعم و بوی تند ریحان وسیله‌ای است برای این‌که در موارد لزوم آن را همراه با غذایی که طعم و مزه دلخواه ندارد، مصرف کنند. به‌علاوه از این گیاه در صنعت عطرسازی نیز استفاده می‌کنند.
ریحان یکی از سبزیجات معطری است که جزو سبزی خوردن به شمار آمده و معمولاً همراه با سایر خوردن‌ها در فصل بهار و تابستان و اوایل پاییز مصرف می‌شود به ویژه همراه با کباب مصرف آن بسیار لذیذ بوده و به طور سنتی به ویژه با کباب کوبیده میل می‌کنند. علاوه بر آن در اغلب غذاهای یونانی و ایتالیایی و نیز در بعضی سوپ‌ها و سالاد گوجه فرنگی، به مصرف می‌رسد. موقعی که ریحان پخته می شود عطر آن زیادتر شده جنبه ادویه‌ای به خود می‌گیرد. بنابراین بایستی برای طبخ مقدار کمتری به کار برند زیرا مقادیر زیاد آن، غذا را نامطبوع می‌کند. اغلب اوقات سوسیس را به‌وسیله ریحان خوش‌طعم می‌کنند. برای پر کردن شکم مرغ نیز از این گیاه معطر، استفاده می‌شود. از طرف دیگر همراه با سایر گیاهان معطر برای تهیه کوکو، املت، ماهی و پنیر به مصرف می‌رسد. موقعی که بخواهید سیب زمینی را آب‌پز کنید چند عدد برگ ریحان اضافه کنید. همچنین در تهیه نیمرو یا سرخ کردن قارچ، اضافه کردن چند عدد برگ ریحان، غذا را خوشمزه تر و مطبوع‌تر می‌کند.
دیدگاه خود را بنویسید